ما با جان مان حضور خود را ثابت کردیم، شما با ساندیس و کیک
وقتی حکومت دیکتاتور با تعطیلی مدارس و ادارات وتبلیغات صداوسیما و کشاندن مردم از شهر های کوچک به شهرستان ها و تاکید بر حضور اجباری در راهپیمایی و خود جوش خواندن آن و دادن ساندیس، کیک و ساندویچ به شرکت کنندگان و زدن حقه های تلویزیونی(که جای بحث فراوان داره) و استفاده ابزاری از ساحت مقدس امام حسین(ع) برای کشاندن مردم مذهبی، چند صد هزار نفر شرکت می کنند. در حالی که در طرف مقابل مردم بدون داشتن حق راهپیمایی برای اعتراض ها و داشتن شبکه ای رسمی برای اطلاع رسانی جهت تظاهرات و کتک و کشتن و تجاوز وتهدید شدن و دادن جان نه گرفتن نان(ساندیس،کیک و سادویچ) از حکومت و توسل به امام حسین (ع)( یا حسین میر حسین) حضوری چند صد هزاری و حتی میلیونی دارند، چگونه می توانم به خود اجازه دهم تا این دو را با هم مقایسه کنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر